Ik leer schrijven. Het eerste verhaal dat ik schrijf stuur ik naar mijn opa. Het is een brief met een verlanglijstje voor mijn zevende verjaardag en een verhaal over een muis.
Mijn eerste verhaal gaat over een muis die Piep heet en graag kaas lust. Echt spannend is het niet, maar trots ben ik wel. Ik kan schrijven.
Ik wil dierentuinoppasser worden. En even later dierenarts en daarna boswachter. Als ik 11 jaar word, besluit ik boer te worden en dus vraag ik een koe voor mijn verjaardag. Mijn vader stelt voor te beginnen met een geit. Die krijg ik en ik besluit geitenboer te worden.
Van mijn opa krijg ik een schrijfmachine, waar ik nog meer verhalen op schrijf. De meester op school is onder de indruk van mijn verhalen. Jij wordt een schrijver, zegt hij. Ik vind dat leuk om te horen, maar ik wil al geitenboer worden.
Ik begin ook een krant met mijn broertjes en de buurjongen. We knippen foto’s en krantenkoppen uit kranten en verzinnen daar onze eigen verhalen bij. De verhalen typen we uit en plakken we samen met de koppen en de foto’s op een papier.
Met een kopieerapparaat drukken we de krant af en bezorgen hem in de hele buurt. We liggen zelfs bij de kapper. De krant heeft succes, maar ik wil toch het liefste geitenboer worden.
Apple Macintosh computer. Bron: Wikipedia
Op de middelbare school schrijf ik op een oude Apple-computer een spannend verhaal voor het vak Nederlands. Het gaat over een man die achtervolgd wordt. Aan het eind van het verhaal blijkt dat de man zich alles heeft ingebeeld en dat alles wat je dacht te weten over het personage niet waar is.
Ik lees het voor in de klas en iedereen luistert ademloos. Als ik klaar ben roept een jongen: ‘Wat een goed verhaal! Jij bent gewoon een schrijver.’ Als ik al schrijver ben, kan ik het beter blijven. Dat scheelt toch weer een hoop gedoe.
Het liefst wil ik romanschrijver worden, maar daar blijkt geen school voor te bestaan. Daarom ga Journalistiek & Communicatie studeren. Ik leer alles over het nieuws. Over kranten en over radio- en tv-programma’s.
Michael Gaida, Pixabay
Igor Ovsyannykov, Pixabay
Na mijn studie heb ik verschillende baantjes. Ik werk als koerier, mysterie shopper, postbode, pizzatester en freelance journalist voor een landelijk dagblad. Ik ontdek dat ik schrijven nog steeds het leukst vind. In mijn vrije tijd schrijf ik gedichten voor volwassenen, waarmee ik optreed.
In 2004 begin ik mijn eigen tekstbureau. Ik schrijf teksten voor kranten, tijdschriften en websites. Ik leer mezelf heel helder en duidelijk te schrijven zodat ook mensen die moeite hebben met lezen mijn teksten kunnen begrijpen. In 2006 begin ik aan mijn eerste kinderboek.
Joshua Willson, Pixabay
Ik stuur mijn verhalen naar uitgevers, maar de eerste boeken zijn niet goed genoeg en ik krijg ze terug. Toch blijf ik volhouden en in 2007 is het eindelijk zo ver: Er is een uitgever geïnteresseerd in De kusjeskrokodil.
Dit boek verschijnt op 1 februari 2009 bij uitgeverij Clavis. In 2012 stap ik over naar Uitgeverij De Fontein. Deze uitgever geeft mijn eerste jeugdboek uit: De verschrikkelijke badmeester. In 2016 komt er ook een nieuwe editie van De kusjeskrokodil.
